Τεχνική Ανοσοϊστοχημείας

Η ανοσοϊστοχημική χρώση είναι μια μοριακή διαδικασία που χρησιμοποιείται στη βιολογία και την ιατρική για να εντοπίσει και να οπτικοποιήσει συγκεκριμένες πρωτεΐνες ή αντιγόνα σε ένα δείγμα, όπως ιστός, κύτταρα ή βιολογικά υγρά. Η τεχνική αυτή βασίζεται στην αντίδραση μεταξύ ειδικών ανοσοστοχευμένων αντισωμάτων και των αντιγόνων που θέλουμε να ανιχνεύσουμε στο εκάστοτε δείγμα.

Η διαδικασία της ανοσοϊστοχημικής χρώσης συνήθως συμπεριλαμβάνει τα εξής βήματα:

1. Προετοιμασία του Δείγματος: Το δείγμα που περιέχει το αντίγονο πρέπει να προετοιμαστεί και να σταθεροποιηθεί.
2. Προσθήκη Αντισώματος: Προστίθενται ειδικά αντισώματα, γνωστά ως ανοσοστοχευμένα αντισώματα, που έχουν σχεδιαστεί να αντιδρούν με το συγκεκριμένο αντίγονο.
3. Χρωστική Ουσία: Μετά την αντίδραση των ανοσοστοχευμένων αντισωμάτων με το αντίγονο, χρησιμοποιείται μια χρωστική ουσία που συνήθως είναι συγκεκριμένη για τα ανοσοστοχευμένα αντισώματα. Αυτή η χρωστική ουσία είναι ορατή υπό μικροσκόπιο.
4. Παρατήρηση ή Ανάλυση: Το δείγμα παρατηρείται υπό μικροσκόπιο και αξιολογούνται οι περιοχές όπου έχει συσσωρευτεί η χρωστική ουσία. Αυτό δείχνει την παρουσία του ενδιαφερομένου αντιγόνου.

Η ανοσοϊστοχημική χρώση αποτελεί βασικό εργαλείο για τη διάγνωση και μελέτη ασθενειών σε διάφορους τομείς της ιατρικής και της έρευνας. Στο Ιστοπαθολογικό Εργαστήριο iLAB, επιλέγουμε να πραγματοποιούμε τις ανοσοϊστοχημικές χρώσεις χειροκίνητα, αντί για χρήση αυτόματων συστημάτων, γιατί πιστεύουμε ότι αυτός ο τρόπος εξασφαλίζει μεγαλύτερη ακρίβεια και καλύτερη ποιότητα αποτελεσμάτων. Η χειροκίνητη αυτή διαδικασία μας δίνει τη δυνατότητα να προσαρμόζουμε την κάθε χρώση ανάλογα με το δείγμα και τις ανάγκες του, προσφέροντας αξιόπιστα διαγνωστικά αποτελέσματα για τους γιατρούς και τους συνεργάτες μας.

Ενδεικτικά, κάποιες από τις εξετάσεις που πραγματοποιούνται μέσω ανοσοϊστοχημείας περιλαμβάνουν:

• Διερεύνηση πιθανής δορυφορικής αστάθειας στον καρκίνο του παχέος εντέρου και του ενδομήτριου με ανίχνευση των missmatchrepair (MMR) πρωτεΐνων: MLH1, MSH2, MSH6, PMS2
• Προσδιορισμός των ορμονικών υποδοχών, καθώς και άλλων καθοριστικών δεικτών στον καρκίνο του μαστού: ER, PR, HER2 Ki67
• Διαφορική διάγνωση διαφόρων όγκων